Forensisch arts: 'Het is een avontuur'

Buitengewoon boeiend

Erik nam het forensisch werk uiterst serieus. “Ik vond het een buitengewoon boeiend vak en heb meteen aangegeven dat ik graag de opleiding wilde volgen. Het vak moest nog wel uit de modder getrokken worden, maar ik voelde me er veel meer in thuis dan in mijn werk als medisch adviseur.” In 2006 ging het vlammetje steeds verder branden bij Erik. Hij wilde als forensisch arts meer ervaring opdoen, maar met 13 oproepen in een jaar schoot dat natuurlijk niet op. “Toen ben ik spontaan GGD Noord- en Oost-Gelderland binnengewandeld. ‘Ik ben forensisch arts in de Betuwe en doe te weinig ervaring op. Ik woon hier in de buurt. Kan ik misschien bij jullie een baan krijgen?’ Na een half uur liep ik met mijn contract de deur uit. Ik heb nog nooit zo makkelijk gesolliciteerd”, lacht Erik. “Er bleek achteraf ook een vacature uit te staan voor een geregistreerd forensisch arts, want de wetswijziging zat er aan te komen.” Erik combineerde zijn forensische diensten in Rivierenland en Noord- en Oost-Gelderland om zo meer ervaring op te doen en in 2013 ging hij volledig voor onze GGD aan het werk.

Heftigheid

Een doorgesneden keel, een familiedrama of iemand die volledig verbrand in een auto ligt. Wil je dit werk kunnen doen, dan moet je tegen heel heftige dingen kunnen. “Je moet hetgeen je tegenkomt op je werk op de een of andere manier een plekje kunnen geven. Er zijn genoeg artsen die er na een jaar mee ophouden, omdat ze het emotioneel niet trekken. Geen idee waarom ik deze heftige dingen wel kan verwerken, wist ik het maar. Ik kan het goed hebben, ik doe het werk nu 20 jaar en ben er nooit op afgebrand.” Ook de onregelmatigheid van het werk moet je liggen. “Ik vind dat schitterend. Maar ik zeg altijd, als je houdt van regelmaat en structuur, dan is dit werk een drama. Je moet heel snel kunnen schakelen.” Wat vindt het thuisfront van het onregelmatige werk? “Mijn vrouw werkt bij de dierenambulance. We hebben het eerlijk verdeeld; ik ben van de dode mensen, zij van de dode dieren. Altijd een dooie boel bij ons thuis”, knipoogt Erik. “We draaien allebei onregelmatige diensten, maar dat blijkt gewoon fantastisch te werken voor ons.”

Puzzelwerk

Volgens Erik moet je als forensisch arts houden van het oplossen van sudoku’s. Ofwel goed kunnen puzzelen. “Er is iemand dood gevonden, diegene kan zijn of haar verhaal niet meer vertellen en jij moet uitzoeken wat er is gebeurd. Het is puur puzzelwerk dat je samen doet met rechercheurs (onder de verantwoordelijkheid van de officier van justitie).”

Samenwerken

Vanwege de vergrijzing en het tekort aan forensisch artsen wordt er onderling steeds meer samengewerkt. “We werken samen met 5 GGD’en in Oost-Nederland en hebben sinds afgelopen zomer 4 werkgebieden. Vroeger waren er harde grenzen tussen de gebieden. Nu werken we over de grenzen van ons eigen gebied. Als ik het rustig heb en in Twente barsten ze van het werk, dan rijd ik daarnaartoe. Omdat de werkgebieden anderhalf keer zo groot zijn geworden, hebben we de afgelopen tijd taken neergelegd bij basisartsen en verpleegkundigen. Ze mogen niet hetzelfde werk doen als wij, maar ze kunnen bijvoorbeeld wel de arrestantenzorg uitvoeren of heel nuttig triagewerk doen. Ze nemen ons veel werk uit handen. We hebben deze artsen en verpleegkundigen keihard nodig, nu de regio zo groot is. Op deze manier lukt het om met minder forensisch artsen toch hetzelfde werk te doen.”

Ideeënmaker

Het leuke aan GGD Noord- en Oost-Gelderland is dat er veel kan. Als je een idee hebt, kun je daar vaak mee aan de slag. “Ik ben een ideeënmaker. Zo riep ik eens dat we moesten gaan automatiseren, we werkten namelijk nog met kaartenbakken. Daar werd ik helemaal gek van. Als ik dan thuis zat en ik kreeg een oproep dat er een of ander ‘boefje’ in Doetinchem op een politiebureau niet goed was geworden, dan had ik dus geen medische gegevens bij de hand. Uiteindelijk is de boel wel geautomatiseerd, en die kar heb ik mogen trekken. Dat motiveert mij enorm, dat die mogelijkheden er zijn. Ik ben iemand die bruist van ideeën en als die op een vruchtbare aarde terechtkomen…. Ik kan het buitengewoon waarderen dat een organisatie zo openstaat voor ideeën. Ook is het contact onderling met andere artsen heel laagdrempelig, er heerst geen hiërarchische structuur. Het is ook bottom-up; want de artsen in opleiding scholen mij ook doorlopend bij met de nieuwste inzichten.”

Op avontuur

Erik is erg gelukkig met zijn forensische werk binnen de GGD. “Ik zeg altijd tegen de arts in opleiding die met mij meeloopt ‘We gaan vandaag wat spannends meemaken’. Elke dag weer. Dat geeft wel een kick! Je mag in de tijd en op kosten van de baas door het prachtige Oost-Nederland heen rijden. Je komt op de meest bijzondere plekken; van een aardappelkrokettenfabriek tot aan bejaardentehuis waar je normaal nooit komt. Het is avontuur. Maar aan de andere kant; je maakt wel heel pittige dingen mee.”